Hymns to Hermes (Mercury)

Hymn: Cyranides 1.4.50

Horace’s hymn (with scholia?)

Porphyrio

Pseudacron

[AD MERCVRIVM.] METRVM SAPPHICVM ENDECASYLLABVM.

1. mercuri facunde. Laudat ab arte. nepos athlantis. Laudat a genere.

2. qui feros cultus h. r. v. p. Qui inconpositos hominum mores tua eloquentia domuisti. recentvm. [Idest] ab ipso exordio.

3. uoce. Conposita eloquii ratione. catvs. Doctus.

4. more palestr<a)>eю Exercitio eloquentiae siue quia ab ipso dicitur inuentum exercitium huius certaminis.

6. curuaeque lirae parentemю Ipse enim dicitur lyrae inuentor et Apollo caduceiю

7. callidum. Ingeniosum, doctum.

8. iocoso furto. Idest adulterio ut (Verg. georg. IIII 346): Dulcia furta. Iocosum furtum uocauit artem praestigiatorum, quam ipse adinuenit. Praestigiator dicitur ab eo, quod praestringit aciem oculorum. Et mire moderator dicendo ‘iocoso’, ac si diceret: non illo, quod ad auaritiam et fraudem spectat.

9. Ordo est: nisi reddidisses boues olim amotas per dolum, Apollo uiduus pharetra dum terret [te] puerum minaci uoce, risit te. tv boves. Sensus iste est: abegisti boues Apollini pascenti pecus Admeti regis et cum tibi minaretur sagitta, nisi eas reddidisses, uolenti telum proferre pharetram praestigiatura ademisti.

13. quin et atridas. Agamemnonem [dicit] et Menelaum. Ordo est: quin et diues Priamus, relicto Dio, te duce fefellit superbos Atridas et Thessalos ignes et castra iniqua Troiae.

14. ilio diues priamus relicto. Priamus duce Mercurio iuit ad Achillem relicto Ilio et petiit corpus Hectoris filii sui.

18. sedibus. Elisiis campis. levem. Peccatricem.

Homeric Hymn, To Hermes

Anthologiae Graecae Appendix, Epigrammata dedicatoria 232

Archias the Younger (Greek Anthology 9.91)

Ἑρμῆ Κωρυκίων ναίων πόλιν, ὦ ἄνα, χαίροις,
Ἑρμῆ, καὶ λιτῇ προσγελάσαις ὁσίῃ.

Hermes, who dwell in the city of the Corycians, o king! Be greeted,
Hermes, and may you smile upon my sacred prayer!

Anthologiae Graecae Appendix, epigrammata exhortatoria et supplicatoria 68 (ed. Cougny)

Ἑρμῆ, χαῖρε, Διὸς μεγάλου καὶ Μαιάδος υἱέ,
οὐρανίων τε θεῶν ἄγγελε τῶν τε κάτω.
Πρῶτα χέλυν εὑρὼν ἐρατήν, θέλγητρον Ὀλύμπου,
ὡς γέγονας, ἔθελες δὲ κιθαριζέμεναι.
Φράζειν δεινὰ θεῶν προὔχεις, Κυλλήνιε, πάντων·
ἀνθρώποις πέφυκας κέρδεα πολλὰ φέρειν.
Εὐφροσύνην παρὰ πάντα βίον, λιγέως τ‘ ἀγορεύειν
δός μοι, καὶ πλουτεῖν, ὥσθ‘ ἅλις αἰὲν ἔχειν.

Hermes, greetings, son of great Zeus and Maia,
Messenger (angelos) of the celestial gods and those below;
You first discovered the lovely lyre, the charm of Olympus,
Just after you were born, since you wanted to play the lyre.
You are preeminent among all gods, Cyllenian, in skilfull speech,
And it is your nature to grant great riches to humanity.
Grant me happiness through my whole life, to speak sweetly,
And to be wealthy, so that I always have sufficient possessions!